De sluiting van VO-scholen om de verspreiding van COVID-19 te beperken heeft naar verwachting tot leerachterstanden geleid, bij in ieder geval een deel van de leerlingen. Om deze achterstand in te halen heeft het ministerie van OCW een subsidieregeling ingesteld waarmee scholen inhaal- en ondersteuningsprogramma’s kunnen organiseren voor die leerlingen bij wie de achterstanden het grootst zijn. In dit voorstel presenteren we een onderzoek naar of deze programma’s het gewenste effect hebben. Hierbij onderzoeken we wat voor programma de scholen organiseren, welke doelen ze ermee beogen, en welke achterliggende ideeën hun ontwerp van het programma hebben gestuurd. Daarna onderzoeken we of de programma’s de leerlingen hebben bereikt met de grootste opgelopen achterstanden, en of de programma’s effecten hebben op cognitieve leerachterstanden en welbevinden, zelfvertrouwen en sociale competenties. Ook onderzoeken we of de inzet op de programma’s doelmatig is. Het onderzoek bestaat uit vier deelstudies. In deelstudie A nemen we met een steekproef van 500 scholen contact op om te achterhalen met welke doelen en achterliggende ideeën ze hun programma hebben ontworpen. In de andere deelstudies volgen we een steekproef van 30 scholen meer in detail. In deelstudie B bestuderen we de implementatie van de programma’s in deze dertig scholen, en extraheren we lessen voor andere onderwijsorganisaties. In deelstudies C en D, tenslotte, onderzoeken we de effectiviteit van de programma’s van deze scholen in het bestrijden van cognitieve leerachterstanden, en in het ondersteunen van het welzijn en zelfvertrouwen van de deelnemende leerlingen.

De studentpopulatie van de opleiding Pedagogische Wetenschappen van de VU is zeer divers en kent veel kleinschalig onderwijs met mogelijkheden voor groepsinteractie. Uit onderzoek weten we dat juist gesprekken waarin studenten veel ruimte krijgen om hun ideeën te verwoorden, te redeneren, en samen na te denken - zogeheten dialogische gesprekken - een positief effect hebben op het leren en motivatie. Tegelijkertijd weten we dat de diversiteit in groepen vaak onbenut blijft en niet alle studenten gelijke kansen ervaren in groepsgesprekken. Dit stelt docenten in hun colleges en werkgroepen voor verschillende uitdagingen: Hoe laat ik de stem van iedere student horen? Hoe verbind ik bijdragen van studenten met elkaar? Hoe laat ik studenten op een constructieve manier reageren op anderen? Dit project heeft als doel om docenten middels een training te professionaliseren om de interactiekwaliteit in hun onderwijs te vergroten en de aanwezige diversiteit binnen de studentenpopulatie verder te benutten. Om dit te bereiken ondernemen wij de volgende stappen: (1) docenten volgen een workshop waarin zij leren om gesprekstechnieken in te zetten waarmee zij ruimte kunnen geven aan studenten om hun ideeën in te brengen, bijdragen van studenten te verbinden, etc. en (2) de principes van CARM (Conversation Analytic Role-play Method) zullen worden gebruikt om docenten in de training voorbeelden te geven van dialogische gesprekken en om opnames van (hun eigen) gesprekken kritisch te analyseren. In de evaluatie van dit project analyseren wij in hoeverre de hier voorgestelde onderwijsinnovatie stem geeft aan iedere student en de interactiekwaliteit in colleges vergroot.

Reading comprehension is a crucial skill that is highly predictive of later success in education. Unfortunately, more and more students seem to be insufficiently apt at comprehension. Here, we create a comprehensive model of reading from recognizing letters up to understanding the sense of a sentence. With this model, we scrutinize how comprehension affects eye movements in reading, and how it is reflected in brain signals. We also model the different ways in which comprehension of a text can fail. The project results in more understanding of reading comprehension, and clues to how it can be improved in students.

Sinds schooljaar 2015-2016 zijn scholen in het voortgezet onderwijs (VO) wettelijk verplicht de sociale veiligheid in hun klassen te waarborgen en op te treden bij knelpunten in de sociale klassendynamiek (i.e., pesten). Docenten zijn echter vaak maar in beperkte mate op de hoogte van deze klassendynamiek en ervaren handelingsverlegenheid bij het interveniëren op knelpunten hierin. Dit onderzoek haakt in op deze praktijkhiaten door de effectiviteit van een ondersteund docentprofessionaliseringstraject gericht op het versterken van de sociale klassendynamiek te evalueren. Dit traject bestaat uit: (1) De PestPlotter, een diagnostische e-tool voor de pestdynamiek in schoolklassen, en (2) Lesson Study, een docentenprofessionaliseringsmethodiek voor de ontwikkeling van pedagogisch didactische competenties. Centraal hierbij staat de vraag of dit traject het vermogen van docenten om te interveniëren bij knelpunten in de sociale klassendynamiek verhoogt. Effectmetingen (voor- en nametingen) zullen worden verricht bij docenten (i.e., vergroot het traject het inzicht in de klassendynamiek en de competentiebeleving met betrekking tot interveniëren) en leerlingen (i.e., ervaren leerlingen een verbetering in de sociale klassendynamiek) in experimentele groepen (traject: PestPlotter en Lesson Study) en controlegroepen (alleen screening: PestPlotter). Naast wetenschappelijk inzichten in lijn met de onderzoeksvragen levert het onderzoek een praktijkgeëvalueerd docentprofessionaliseringstraject gericht op het versterken van de sociale klassendynamiek op. Ook worden praktijkopbrengsten in de vorm van good practices van interventielessen voor het interveniëren in de sociale klassendynamiek publiekelijk gedeeld op een digitaal platform.

Despite the tight labor market, many people with autism are unemployed. In collaboration with autistic people, employers, organisations, insurers, company doctors, trade unions and scientists we investigate what people with autism need to attain suitable sustained employment, what are success factors, what approaches exist and how they can be used more and better nationally.