When conceiving plans for environmentally friendly agriculture, policy makers and scientists often overlook a key element: the spatial organization of land use. Specifically for circular agriculture, the spatial organization is important, as the closer the source and destination of residues are located, the better loops can be closed at minimum risk and cost. The project Spatial PLanning for ENvironmentally DIverse circular Development (SPLENDID) provides policy makers with a scientific valid methodology to assess the spatial implications of implementing circular agricultural practices. It also looks at barriers and solutions to overcome these. This allows policy makers to realize circularity visions with a clear attention for all important landscape values. SPLENDID investigates how circular options match with their surroundings and what ecosystem services (ES) they yield in their geographical context. In Noord-Brabant – a Dutch province which exemplifies a range of agriculture-related sustainability issues – SPLENDID assesses three types of circular agriculture (nature-based, technology-based and transport-based), their spatial organization and the ES they deliver. Circular agriculture probably requires a rigorous reorganization of the land use pattern, leading to farmers adjusting their farming practices, swapping land with other land owners or even relocating the entire farm to achieve geographical zones with farming and processing facilities ideally located to optimize the benefits of food production and related ES like animal welfare, preservation of biodiversity, landscape quality and water retention. SPLENDID will produce clear policy guidelines for realizing these objectives.

A consortium of four universities, two municipalities and two SMEs aims at developing a novel inter- and trans-disciplinary approach for developing an (1) emission-free, (2) energy-independent and (3) space-efficient mobility system in 169 second-tier and new first-tier, EU and Chinese cities. It puts forward a new approach, hereinafter called as MaaS-Lane, designed based on the potentials of edge technologies in EVs, drones, on-surface solar panels, wireless EV charging, and hydrogen generation and storage.

Rural-urban regions feel an increasing need for landscape services such as clean drinking water, recreational space and space for living and working. While these demands are greatest in cities, the potential to provide these services is greatest in rural areas. It is possible to manage this - under the right preconditions - but it does require spatial interventions, strong policies and the financial-organizational matching of supply and demand. Landscape services can thus form the necessary extra link in the transformation towards sustainability, contributing to a more beautiful landscape and fertile soils for current and future generations.

Energy communities (ECs) are seen as one of the cornerstones of the sustainable energy transition. Yet, ECs’ success is limited by two main factors: (1) grid capacity at distribution system level, and (2) the ability and willingness of people, public and private entities to engage in joint activities in the energy sector by means of forming a “community”. This project investigates whether “mobile” ECs, based on electrical vehicles, can address these limitations. Specifically, electrical vehicles provide opportunities for: (1) energy transport outside the fixed grid, and (2) broadening the range of communities that can form ECs.

Een belangrijke én urgente beleidsvraag op dit moment is hoe de komende 15 jaar voldoende aanbod van woningen kan worden gegarandeerd. Nederland heeft een forse verstedelijkingsopgave die niet binnen het bestaand stedelijk gebied kan worden opgelost. Grondbedrijven van gemeenten spelen een cruciale rol bij het aanbod van woningbouwlocaties. Via het instrument ‘actief grondbeleid’, waarbij gemeenten grondposities innemen om na het aanleggen van de openbare ruimte bouwrijpe kavels te verkopen, zijn decennialang gebieden tot ontwikkeling gebracht. Hoewel deze wijze van ontwikkelen nu ter discussie staat, komt het door de grote vraag naar woningen en de noodzaak voldoende woningaanbod te hebben, weer prominent in beeld. Gezien de recente grote verliezen bij de grondbedrijven, vraagt dit om een kritische reflectie op gemeentelijk handelen en vernieuwing van het grondbeleidsinstrumentarium, met in het bijzonder de rol en wijze van toepassen van de (residuele) grondwaardesystematiek. Er bestaat een kennisleemte rondom de wijze waarop diverse gemeenten het grondbeleidsinstrumentarium inzetten en wat de gevolgen daarvan zijn voor de beschikbaarheid van woningbouwlocaties. Voor het toekomstige ‘voldoende’ aanbod van woningen is het van groot belang inzicht te hebben in de uitkomsten van meer voorzichtige of een meer risicovolle toepassing van het grondbeleidsinstrumentarium (actief en faciliterend). De kennis die in het ‘Grond voor Wonen’-project wordt ontwikkeld over toekomstige toepassing van actief grondbeleid en verdergaande invulling van de woningbouwopgave bij faciliterend grondbeleid, geeft gemeenten, en zeker stedelijke gemeenten, handvatten voor een nieuw handelingsperspectief voor hoe zij dit urgente lokale vraagstuk kunnen aanpakken.